Cabernet Sauvignon
Chyba, każdy z nas słyszał o tym szczepie. Najbardziej popularny, choć nie najbardziej rozpowszechniony szczep na świecie (więcej produkuje się wina z merlota), jest marką samą w sobie. Jako wino „jedno – szczepowe” występuje on w cieplejszych klimatach, zaś w chłodniejszych mieszany jest z merlotem dla złagodzenia surowości. Bywa on także bohaterem drugo planowym wielu win, gdzie występuje jego skromny procent. Popularność Caberneta nie wynika jednak, tylko i wyłącznie z jego walorów smakowych, ale również praktycznych. Jest to szczep łatwy w produkcji i trudno jest go zepsuć. Magicznym słowem, jeśli chodzi o tą odmianę winogron jest „Czarna Porzeczka”. To właśnie ten aromat jest mocno wyczuwalny, niejednokrotnie do tego stopnia, że zakłóca odbiór innych odmian obecnych w winie.
Jeśli chodzi o występowanie tego szczepu to łatwiej jest chyba wymienić kraje i regiony, w których nie występuje. Z winiarskich krajów, które przychodzą mi do głowy są to: Szwajcaria, niektóre regiony Włoch (Marchia, Puglia), Czechy, Gruzja i Grecja. Jak widać nie są to potęgi winiarstwa (Niemcy produkują bardzo dużo wina, lecz białego) i jest ich niezbyt wiele.
Pinot Noir
To opozycja dla Caberneta. Jeśli ktoś widział film „Bezdroża” mógł się przekonać jak różne charakterem są oba te szczepy. Pierwszy jest brutalny, bezpośredni i uderzający jak nieudolny aktor, drugi zaś jest melancholijny, delikatny, niezdecydowany, łagodny i skłonny do kontemplacji jak występujący w filmie nauczyciel. Ogromną wadą tego szczepu są trudności, jakie sprawia w procesie produkcji. Dlatego niezmiernie rzadko udaje się winiarzom osiągnąć spodziewany efekt. To natomiast sprawia, że dobre wino z Pinot Noir potrafi sporo kosztować.
Nie znajdziemy tutaj wyraźnych owocowych aromatów oraz tanicznego smaku. Jeśli wino jest robione w ciepłym klimacie, prawie w ogóle nie posiada cierpkości, zaś w aromacie przypomina konfiturę. W chłodnym klimacie pojawiają się nuty miętowe i pieprzne a czasem nawet pomidorowe.
Najbardziej znane Pinot Noir pochodzą oczywiście z Burgundii (Francja). Spotykamy też ten szczep w Szampanii gdzie robi się z niego wina musujące, Dolinie Loary oraz Alzacji (Francja). Poza Francja uprawia się to grono także we Włoszech (Pinot Nero), Szwajcarii, Austrii, Niemczech i Rumunii oraz coraz częściej i ze sporym powodzeniem na Węgrzech. Wina nowo – światowe próbują naśladować Burgundię, co niestety niezbyt często się udaje. Możemy spotkać próby Amerykańskie, Australijskie, Nowozelandzkie, Południowo Afrykańskie oraz Chilijskie. Podstawowym atrybutem Tego szczepu jest aromat, który zdecydowanie swoja złożonością wyprzedza smak. Za dobrego burgunda, koneserzy potrafią zapłacić niebagatelne pieniądze (na aukcjach do kilkunastu tysięcy euro.)
Syrah/Shiraz
Sam szczep, jak zresztą wiele uprawianych na całym świecie, pochodzi oczywiście z Francji a konkretnie z Doliny Rodanu. Rozróżnienie nazwy nie jest jedynie problemem językowym ale niesie również za sobą pewne informacje (naturalnie poza pochodzeniem co jest dość oczywiste). Shiraz bywa zwykle bardziej krzykliwym, pikantnym winem, podczas gdy Syrah jest jakby bardziej stonowany, łagodny, elegancki. We Francji zawsze występuje nazwa Syrah, natomiast w nowym świecie używa się głównie nazwy Shiraz, choć czasem, gdy producent pragnie podnieść rangę wina i zaznaczyć, że jest ono produktem wyższej klasy decyduje się na nazwę tradycyjną. Co ciekawe szczep ten ma jeszcze jedną nazwę stosowaną na Sycylii – Sirae.
Merlot
Merlot jest szczepem, który znacznie szybciej dojrzewa od Caberneta a do tego daje wina mniej kwasowe i taninowe. Aromat ma charakter jagodowo – śliwkowy, który zyskuje po kontakcie z dębiną i nadaje mu charakter maślano – śmietankowy. Najdoskonalsze Merloty (od 50 do 66% w mieszance) występują w St. Emilion (Francja, Bordeaux), gdzie dają wina niezwykle delikatne, wręcz aksamitne. Również w Pomerol (Francja, Bordeaux) merlot stanowi znaczniejszą część kupażu, dając wina mocniejsze, z silniejszym owocowym rdzeniem. Poza Francją gdzie szczep ten jest powszechnie uprawiany, spotkamy go także w Szwajcarii, Hiszpanii, Włoszech, na Węgrzech i w Bułgarii. Znajdziemy go w zasadzie we wszystkich krajach nowego świata łącznie z Urugwajem i Nową Zelandią.
Tempranillo
To odmiana uprawiana w Hiszpanii i Portugalii oraz coraz częściej w Argentynie. Posiada umiarkowany poziom kwasowości i taniny. W winach z Rioja (Hiszpania) daje śliwkowy aromat lekko zabarwiony wanilią pochodzącą z Dębiny. W Ribera del Duero (Hiszpania) daje wina bardziej aromatycznie, ciemniejsze i nieco pełniejsze w smaku z nutami wędzonki i smoły. Często łączy się je z Cabernetem i Merlotem, z którymi daje udane kupaże.