Chardonnay
Jest to obecnie najbardziej rozpowszechniony szczep biały na świecie. Uprawiany jest praktycznie w każdym ważniejszym kraju winiarskim, a w znacznej ich części jest najliczniejszym przedstawicielem. Jego sława pochodzi od win Chablis (Region we Francji położony niedaleko Burgundii), które to przez wielu określane są jako wzór dla win białych. Zresztą chyba każde z nas słyszało kiedyś tę nazwę. Francuzi swoje chardonnay robią jednak w sposób inny niż producenci nowo – światowi. Co ciekawe chardonnay nie ma jakiegoś określonego smaku czy aromatu, który bez wątpliwości pozwalałby nam je rozpoznać na degustacji w ciemno. W zasadzie można powiedzieć, że rozróżniamy dwa rodzaje chardonnay. Te robione w dębie oraz te nie robione w dębie. Zacznijmy od tych drugich. Jak wcześniej wspomniałem tego typu wina spotykamy w Chablis ale również w Maconnais we Francji, w Bułgarii, na Węgrzech, we Włoszech, Hiszpanii czy Australii. Mógłbym opisywać jak smakują one w poszczególnych regionach, lecz myślę, że ten szczep godny jest osobnej degustacji właśnie ze względu na swą różnorodność. Mogę tu jedynie powiedzieć, że chardonnay bez beczki daje wina o przyjemnej łagodnej owocowości, z nutami brzoskwini, cytrusów a nieraz nawet jabłek, w smaku prezentując zrównoważoną kwasowość i nieskomplikowany finisz. Te dojrzewające w dębinie to wyższej klasy wina z Chablis oraz przede wszystkim produktu nowo – światowej myśli winiarskiej. To niejednokrotnie prowadzi do „przebeczkowania”, co natomiast skutkuje mocnym maślanym aromatem, wanilią, karmelem, ale jednocześnie nadaje winu bardzo ciężki i masywny charakter. Opisana przeze mnie niezwykła popularność Chardonnay doprowadziła do odwrotu klientów od tego szczepu. Utarło się nawet powiedzenie ABC – Anything but Chardonnay. Swoją świetność szczep ten miał w latach 90 – tych.
Riesling
Winogrona tego szczepu lubią zimniejsze klimaty i dają wina diametralnie inne od chardonnay. Najpopularniejszym miejscem uprawy są naturalnie Niemcy, ale warto także wspomnieć o Austrii, Alzacji (Francja), Australii i Nowej Zelandii. Czasem uprawiane są w innych krajach, ale w znikomych ilościach. Aromaty charakterystyczne to zielone jabłko, cytryna, limonka, i minerały. W cieplejszym klimacie mogą również pachnieć brzoskwiniami lub gruszkami. Posiadają nieraz bardzo specyficzny zapach ropy naftowej, piżma lub orzechów. Rieslingi w odróżnieniu do Chardonnay bardzo dobrze dojrzewają i po latach mogą dawać wina o bardzo złożonym bukiecie i zaskakująco eleganckim wyważonym smaku. Riesling przez niektórych nazywany jest „Królem białych win”, czego zapewne przyczyną jest jego ogromna różnorodność smakowa i aromatyczna.
Sauvignon Blanc
Ten szczep w odróżnieniu do chardonnay jest obecnie w natarciu. Coraz więcej działek jest nim obsadzanych, zaś producenci liczą, że uda im się wyciągnąć z Sauvignon Blanc jego naturalną świeżość, orzeźwiające aromaty i rześkość syropu z limonek. Prawda bywa jednak brutalna i niejednokrotnie możemy spotkać się ze słabym, niezrównoważonym Sauvignon Blanc, gdzie aromat przypomina „kocie siuśki” oraz nuty warzywne, zaś smak jest gorzki i nieprzyjemny. Jednak, gdy trafimy już na dobrze zrobione wino z tego szczepu, potrafi nam się on odwdzięczyć znakomitym nosem i świetnym smakiem. Najczęściej mamy do czynienia z aromatem trawy, pokrzyw, agrestu liści czarnej porzeczki, fig, owoców cytrusowych i tropikalne. Sauvignon Blanc również dojrzewają w dębinie. Dają wówczas wina o mniejszej świeżości, ale za to bardziej złożone i mocniejsze w smaku. Obecnie szczep ten staje się mocno międzynarodowy i uprawiany jest w Dolinie Loary (Sancerre, Pouilly – Fume) w Bordoeaux, Austrii, na Węgrzech, we Włoszech, RPA, Australii, Argentynie, USA, Kanadzie, Chile no i na oczywiście w Nowej Zelandii, która to zdaje się mieć klimat wręcz stworzony do uprawy tych właśnie winogron.
Chenin Blanc
Ten szczep ma wiele twarzy. Potrafi dać wina niezwykle subtelne poprzez wręcz ociekające słodyczą, aż po bardzo wytrawne o dużej kwasowości. Spotykamy go już w znacznie mniejszej ilości miejsc niż wymienione wcześniej. Największą popularnością cieszy się ten szczep w dolinie Loary. Tam daje bardzo różnorodne smaki w zależności od pod regionu oraz tradycji produkcji. Drugim najpopularniejszym miejscem produkcji jest RPA gdzie powstaje z tego białego szczepu niemal 1/3 część wszystkich win. Kolejnymi miejscami gdzie się go uprawia są Kalifornia (Central Valley – wina bardzo świeże o dużej owocowości) oraz Nowa Zelandia.
Gewurztraminer
Odmiana niezwykle aromatyczna i bardzo bezpośrednia mówią, że uszyta jakby na miarę początkujących amatorów winiarstwa. Swoją agresją i niepowtarzalnością daje się po prostu łatwo rozpoznać. W winach łagodniejszych znajdziemy aromaty kwiatów i lawendy, zaś w mocniej zbudowanych zapachy wręcz perfumowe, różane, korzenne, zaś w winach borytryzowanych (są to wina zrobione z gron, na których osadza się szlachetna pleśń nadająca bardzo specyficznego zapachu i smaku) wyczuć można rodzynki, miód, piżmo czy warzywa.
Głównym miejscem upraw jest Alzacja, gdzie robi się wina wręcz modelowe o wszelakich możliwych charakterach. To jednak nie zraża producentów z innych krajów takich jak; Niemcy, Austria, Szwajcaria, Włochy, Hiszpania, Węgry oraz kraje nowego świata takie jak; USA (Kalifornia, Waszyngton – stan, Oregon), Australia czy Nowa Zelandia i wreszcie Chile do produkowania go z większym lub mniejszym powodzeniem.