W latach 50 XIX wieku Andrew Usher, z zawodu kupiec z Edynburga i przedstawiciel whisky The Glenlivet jako pierwszy zmieszał ze sobą zawartość kilku beczek Glenlivet otrzymując trunek o bardziej zwartym nieznanym aromacie. Tak oto powstała whisky mieszana. Zupełnym zbiegiem okoliczności był fakt, że wydarzenie to stało się w okresie kiedy zasoby koniaków i winiaków, które w Anglii stały na pierwszym miejscu wśród mocniejszych alkoholi, były mocno zagrożone pojawieniem się w latach 60 XIX wieku we Francji choroby winorośli, wywołanej przez mszyce Phylloxera. Anglicy zdecydowali się wtedy na częstsze zakupy whisky, a w szczególności whisky typu blend.
Jest to największa grupa whisky (ponad 90% produkcji whisky to blendy), a zarazem najbardziej znana. Przeciętny konsument zna takie marki jak Johnnie Walker, Ballantine’s, Chivas Regal czy Grant’s.
Whisky blended to mieszanka różnych gatunków single malt i grain. Przeciętnie występuje w blendach 15-40 destylatów słodowych i 2-6 zbożowych. Jeśli natkniemy się na butelkę z napisem Extra Special, De Luxe, Premium, to znaczy, że whisky taka zawiera nawet 35% destylatu jęczmiennego i najczęściej dojrzewała dłużej w beczkach np. Dimple, Johnnie Walker Black Label.
O smaku blenda decyduje „master blender” wraz ze swoim zespołem „nosów” – osób odpowiedzialnych za kupoważenie czyli zestawienie z poszczególnych singli jednego blenda. Operacja tak zaczyna się od zdecydowaniu o 2-3 podstawowych single malt (base malts), do nich dodawanych jest kilka kilkanaście kolejnych single maltów ( flavouring malts), które decydują o smaku i zapachu blenda. Taką mieszankę wypełnia się destylatami lekkimi i subtelnymi, które nie zepsują już stworzonego blenda a jedynie poprawią jego aromat i smak.
Ustawa o alkoholach wysoko procentowych z roku 1860 (tzw. Spirit Act) zezwalała na robienie mieszanek pod kontrolą urzędników akcyzowych, co po raz pierwszy umożliwiło sporządzenie mieszanej whisky w znacznych ilościach. Whisky mieszana miała i cały czas ma 3 zalety: była bardziej atrakcyjna dla szerszego kręgu odbiorców niż ówczesna mocno aromatyzowana, przydymiona whisky słodowa czy ognista whisky zbożowa, mogła zachować niezmienny smak dzięki stałej recepturze a dodatkowo była tania.
Większość kupców zajmujących się handlem napojami alkoholowymi, sprzedawało też towary spożywcze: kawę, herbatę, artykuły żywnościowe, pierwszej potrzeby, a ich sklepy nazywano powszechnie „włoskimi składami”. Takie były początki niemal wszystkich wielkich nazwisk w świecie whisky: George Ballantine założył taki sklep w 1827 w Edynburgu, Johnnie Walker w 1820 w Kilmarnock a James Chivas w 1827 w Aberdeen.
George Ballantine – Ballantine’s Finest to obok Johnnie Walkera najlepiej sprzedawana whisky na świecie. Podstawowe składniki pochodzą z destylarni: Scapa, Tormore, Glendronach, Glencadam, Miltonduff, ale w recepturze jak zapewniają producenci występuje ponad 57 maltów. Kolejną starszą pozycją jest Ballantine’s Royal Blue i Gold Seal oba 12 letnie. Resztę asortymentu uzupełniają 17, 21 i 30 letni. Dodatkowe dwie pozycje pure malt 12 letnia i 20 letnia zapakowana w oryginalną butelkę w kształcie kropli wody.
Chivas Brothers – Ciekawostką jest, że pierwsza whisky Chivas Regal pojawiła się w 1909 roku czyli 16 lat po śmierci ostatniego z rodu Chivasów. Chivas Regal oferowany jest w wersji 12 i 18 letniej (głównym składnikiem jest Strathisla z destylarni w Keith o owocowym aromacie, a dodatkowo są w nich Glenlivet, Glen Grant i ponad 30 innych). Kolejnymi pozycjami są Chivas Revolver 1801 i Chivas Brothers Oldest and Finest, a najstarszą wersją jest 21 letni Royal Salute, występujący w ceramicznych butelkach w 3 kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim.
William Grant – Założyciel firmy Glenfiddich, Balvenie oraz blendów Grant’s. Podstawę oferty stanowi William Grant’s Family Reserve, następne trunki to Grant’s 100 US Proof Superior Strength a najstarszym produktem poza okolicznościowymi jest Grant’s Classic Reserve 18 letni.